Naruszenie dóbr osobistych

Za dobra osobiste uważa się wartości o charakterze niemajątkowym, wiążącymi się z osobowością człowieka, uznanymi powszechnie w społeczeństwie.

Polski ustawodawca wskazał przykładowe dobra osobiste takie jak: zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska – nie jest to jednak katalog zamknięty dóbr osobistych.

W przypadku naruszenia dóbr osobistych poszkodowany może żądać od osoby naruszającej jej dobra:

• - zaniechania (zaprzestania) takiego działania, chyba że nie jest ono bezprawne,
• - aby dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności żeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie – np. przeprosiny w prasie,
• - zapłaty zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny,
• - odszkodowania, jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa